تاثیر تابش اشعه یونیزان کبالت ۶۰ بر حساسیت پرتوی سلول های سرطانی آغشته به مولد بیماری سرخک

چکیده مقدمه: پرتودرمانی یکی از راه های درمان سرطان است. دوز تجویز شده برای هر جلسه رادیوتراپی بر اساس حساسیت رادیوبیولوژیکی بافت سرطانی و بافت های سالم در نظر گرفته می شود. از جمله عوامل تاثیر گذار بر حساسیت بافت ها، عوامل ویروسی هستند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تابش اشعه یونیزان کبالت 60 بر حساسیت پرتوی سلول های سرطانی آغشته به مولد بیماری سرخک انجام گردید. روش کار: در این تحقیق به صورت کیفی و تجربی، حساسیت پرتوی سلول های هلا مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام تحقیق سلول ها را در دو گروه شاهد و آزمایش در چاهک های شش تایی کشت داده و بازده کشت آنها محاسبه گردید. سپس مقدار 100 میکرولیتر ویروس سرخک را به روش ترقیق سازی موازی به نسبت های مختلف در محیط کشت گروه آزمایش تلقیح نموده و پس از رشد و پاساژ سلولی، محیط های کشت شاهد و آزمایش در معرض تابش 2 گری اشعه گامای کبالت 60 قرار داده شدند. نتایج: مرگ سلولی پس از دریافت اشعه در غلظت های کم آغشتگی به ویروس سرخک، 5 تا 7 درصد، در غلظت های متوسط 15 تا 20 درصد و در غلظت های بالا 50 تا 65 درصد افزایش نشان داد. نتیجه گیری: وجود بیماری ویروسی در بافت های درگیر با سرطان، حساسیت پرتوی سلول های سرطانی را افزایش می دهد. این یافته نشان می دهد که در تجویز دوز اشعه در جلسات رادیوتراپی باید به محیط دریافت کننده اشعه از لحاظ درگیر بودن با بیماری های غیر سرطانی نیز توجه شود.